هو

قرض

 آیه شماره 17  از سوره مبارکه تغابن : إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ

ترجمع : اگر به خداوند وام دهید وامى نیکو، آن را براى شما زیاد مى‏کند و شما را مى‏آمرزد و خداوند سپاسگزار بردبار است.

شرح: یا انفاق کنید و ببخشید، یا لااقل قرض الحسنه بدهید. «انفقوا... تقرضوا»
وام دادن به خلق خدا، وام دادن به خداست. «تقرضوا اللّه»
یکى از راه‏هاى حفظ نفس از بخل، قرض الحسنه است. «یوق شُحّ نفسه... تقرضوا اللّه»
وام گیرنده را تحقیر نکنید، زیرا طرف حساب شما خداوند است و در واقع شما به خدا وام داده‏اید. «تقرضوا اللّه»
قرضِ نیکو، پاداش نیکو را به دنبال دارد. «قرضاً حسناً یضاعفه لکم»
وام دادن و حل مشکلات مردم، سبب گذشت خداوند از گناهان است. «تقرضوا اللّه... یغفر لکم»
براى ایجاد انگیزه در کارهاى خیر، پاداش‏ها و برکات آن را بیان کنید. «یضاعفه لکم و یغفر لکم»
خداوند، از کسانى که قرض الحسنه مى‏دهند، سپاسگزار است، پس افراد قرض‏گیرنده نیز از قرض‏دهندگان تشکر کنند. «و اللّه شکور»
خداوند، حلیم است، پس اگر به ما قرض الحسنه ندادند، ما نیز حلیم و بردبار باشیم. «شکور حلیم»